KÉPEK A FOTÓALBUMBÓL
LEGNÉPSZERŰBB ALBUMOK
NÉPSZERŰBB BESZÁMOLÓK
LEGNÉPSZERŰBB LEÍRÁSOK
LEGNÉPSZERŰBB INFÓK
LEGNÉPSZERŰBB RECEPTEK
NÉPSZERŰBB FÓRUMTÉMÁK
LEGUTÓBBI KOMMENTEK
LEGUTÓBBI LEÍRÁSOK
LEGUTÓBBI GÖRÖG HÍREK
LEGNÉPSZERŰBB ZENÉK
LEGUTÓBBI ÜZENETEK

Aktív témák

Dalfordítások \ Dalfordítások
#216391 Stratos 2014-05-18
Μπρούτζινος γύφτος /Bronzbőrű cigány - 1984 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 1. Βασίλης Παπακωνσταντίνου Δίσκος: Καρυωτάκης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Copyright: 1984 Δισκογραφική εταιρία: Minos Μπρούτζινος γύφτος τραλαλά, τρελλά πηδάει κει πέρα, χαρούμενος που εδούλευε τον μπρούτζον όλη μέρα και που 'χει τη γυναίκα του κτήμα του και βασίλειο, μπρούτζινος γύφτος τραλαλά δίνει κλωτσά στον ήλιο. Μπρούτζινος γύφτος τραλαλά, τρελλά πηδάει κει πέρα, χαρούμενος που εδούλευε τον μπρούτζον όλη μέρα και που 'χει τη γυναίκα του κτήμα του και βασίλειο. Μπρούτζινος γύφτος τραλαλά, τρελλά πηδάει κει πέρα, χαρούμενος που εδούλευε τον μπρούτζον όλη μέρα. --------Google fordítás -------------- Bronzbőrű cigány trallala, őrülten ugrik oda, örülve, hogy dolgozott a bronzosító egész nap és hol van a felesége birtoka és királysága, bronzbőrű cigány tralala felrúgja a napot. Bronz bőrű cigány trallala, őrülten ugrik oda, örülve, hogy dolgozott a bronzosító egész nap és hol van a felesége birtoka és királysága. Bronzbőrű cigány trallala, őrülten ugrik oda, örült, hogy dolgozott a bronzosító egész nap.
Μπρούτζινος γύφτος /Bronzbőrű cigány - 1984 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 1. Βασίλης Παπακωνσταντίνου Δίσκος: Καρυωτάκης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Copyright: 1984 Δισκογραφική εταιρία: Minos Μπρούτζινος γύφτος τραλαλά, τρελλά πηδάει κει πέρα, χαρούμενος που εδούλευε τον μπρούτζον όλη μέρα και που 'χει τη γυναίκα του κτήμα του και βασίλειο, μπρούτζινος γύφτος τραλαλά δίνει κλωτσά στον ήλιο. Μπρούτζινος γύφτος τραλαλά, τρελλά πηδάει κει πέρα, χαρούμενος που εδούλευε τον μπρούτζον όλη μέρα και που 'χει τη γυναίκα του κτήμα του και βασίλειο. Μπρούτζινος γύφτος τραλαλά, τρελλά πηδάει κει πέρα, χαρούμενος που εδούλευε τον μπρούτζον όλη μέρα. --------Google fordítás -------------- Bronzbőrű cigány trallala, őrülten ugrik oda, örülve, hogy dolgozott a bronzosító egész nap és hol van a felesége birtoka és királysága, bronzbőrű cigány tralala felrúgja a napot. Bronz bőrű cigány trallala, őrülten ugrik oda, örülve, hogy dolgozott a bronzosító egész nap és hol van a felesége birtoka és királysága. Bronzbőrű cigány trallala, őrülten ugrik oda, örült, hogy dolgozott a bronzosító egész nap.
#216390 Stratos 2014-05-18
Nikos Ksilouris Ki an esvise san iskios - 1980 Κι αν έσβησε σαν ίσκιος / És ha el is tűnt, mint egy árnyék Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Λουκάς Θάνου 1. Νίκος Ξυλούρης 2. Χαΐνηδες Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου, κι αν έχασα για πάντα τη χαρά, κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου, πουλάκι με σπασμένα τα φτερά És ha szerte is foszlott, mint az árnyék az álmom, és ha örökre el is veszettem a boldogságom, és ha csúszkálok is az utca piszkában, törött szárnyú kicsiny kismadárka Κι αν έχει, πριν ανοίξει, το λουλούδι στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί, το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί És ha - mielőtt kinyílt volna -, a virág A szívem kertjében elsorvadna, És ha a szabad dalt, amit kigondoltam még ha tudom is, hogy soha nem fog elhangzani Κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου σα βλέπω το μεγάλο ουρανό, És ha el is temettem már a saját életemet mélyen a fájdalmamban, amelyet érzek kristálytisztán, hogy mennyire háborog a lelkem, amint meglátnom a hatalmas eget Η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη, και ογραίνοντας την άμμο το πρωί, μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι, μου λέει για κάποια που `ζησα ζωή! A tenger, amint hatalmasan közeleg, és a homokot nedvesebbé teszi reggel, beszél hozzám valamelyik ismert tengerpartról, és mesél, valami olyan életről, amit már megéltem! ------------------- Even if my dream faded away Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Loukas Thanou First version: Nikos Xulouris Other versions: Chainides Even if my dream faded away like a shadow, even if I lost happiness forever, even if I'm crawling through the filth of the street, Little bird with broken wings Even if the flower in my heart's garden has been withered before blooming, the free song I came up with even if I know it will never be sung Even if I buried my own life deep inside the pain I have dear how my soul's clearly agitated when I look at the big sky The sea as it comes huge, and wets the sand in the morning, tells me about a familiar seashore, tells me about a life I once led!
Nikos Ksilouris Ki an esvise san iskios - 1980 Κι αν έσβησε σαν ίσκιος / És ha el is tűnt, mint egy árnyék Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Λουκάς Θάνου 1. Νίκος Ξυλούρης 2. Χαΐνηδες Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου, κι αν έχασα για πάντα τη χαρά, κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου, πουλάκι με σπασμένα τα φτερά És ha szerte is foszlott, mint az árnyék az álmom, és ha örökre el is veszettem a boldogságom, és ha csúszkálok is az utca piszkában, törött szárnyú kicsiny kismadárka Κι αν έχει, πριν ανοίξει, το λουλούδι στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί, το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί És ha - mielőtt kinyílt volna -, a virág A szívem kertjében elsorvadna, És ha a szabad dalt, amit kigondoltam még ha tudom is, hogy soha nem fog elhangzani Κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου σα βλέπω το μεγάλο ουρανό, És ha el is temettem már a saját életemet mélyen a fájdalmamban, amelyet érzek kristálytisztán, hogy mennyire háborog a lelkem, amint meglátnom a hatalmas eget Η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη, και ογραίνοντας την άμμο το πρωί, μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι, μου λέει για κάποια που `ζησα ζωή! A tenger, amint hatalmasan közeleg, és a homokot nedvesebbé teszi reggel, beszél hozzám valamelyik ismert tengerpartról, és mesél, valami olyan életről, amit már megéltem! ------------------- Even if my dream faded away Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Loukas Thanou First version: Nikos Xulouris Other versions: Chainides Even if my dream faded away like a shadow, even if I lost happiness forever, even if I'm crawling through the filth of the street, Little bird with broken wings Even if the flower in my heart's garden has been withered before blooming, the free song I came up with even if I know it will never be sung Even if I buried my own life deep inside the pain I have dear how my soul's clearly agitated when I look at the big sky The sea as it comes huge, and wets the sand in the morning, tells me about a familiar seashore, tells me about a life I once led!
#216388 Stratos 2014-05-18
Θανάσης Γκαϊφύλλιας - Θέλω να φύγω πια από δώ Θέλω να φύγω πια - 1999 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλλιας 1. Θανάσης Γκαϊφύλλιας Θέλω να φύγω πια από δω, θέλω να φύγω πέρα, σε κάποιο τόπο αγνώριστο και νέο, θέλω να γίνω μια χρυσή σκόνη μες στον αιθέρα, απλό στοιχείο, ελεύθερο, γενναίο. Σαν όνειρο να φαίνονται απαλό και να μιλούνε έως την ψυχή τα πράγματα του κόσμου, ωραία να ‘ναι τα πρόσωπα και να χαμογελούνε, ωραίος ακόμη ο ίδιος ο εαυτός μου. Σκοτάδι τόσο εκεί μπορεί να μην υπάρχει, θεέ μου, στη νύχτα, στην απόγνωση των τόπων, στο φοβερό στερέωμα, στην ωρυγή του ανέμου, στα βλέμματα, στα λόγια των ανθρώπων. Να μην υπάρχει τίποτε, τίποτε πια, μα λίγη χαρά και ικανοποίησις να μένει, κι όλοι να λένε τάχα πως έχουν για πάντα φύγει, όλοι πως είναι τάχα πεθαμένοι. ----------------- Google fordítás ---------------------- El akarok menni innen messzire, el akarok menni valami ismeretlen és új helyre Aranypor akarok lenni az éterben egyszerű elem, szabad, bátor Álomnak látszani, lágyan és beszélni amíg a lélek el nem éri e világ dolgát, az arcok szépek és mosolygósak legyenek és még magam is szép legyek! Lehet, hogy nincs ott ekkora sötétség, Istenem az éjszakában, a helyek kétségbeesésében a csodálatos empireban, a szél üvöltésében az emberek tekintetében és szavaiban Ne legyen ott semmi, semmi de egy kis boldogság és elégedettség, és mindenki azt mondja, hogy talán örökre elment mintha mindenki meghalna. -------------- I want to leave at any time Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Thanasis Gkaifullias First version: Thanasis Gkaifullias I want to leave far away from here at any time,I want to go away to a place unknown and new I want to become a golden dust within the ether a simple element,free,brave To appear like a dream,soft and talk until the soul the matters of this world, the faces to be beautiful and smiling even myself to be beautiful There might be not such darkness there,God in the night,in the desperation of places in the wonderous empyrean,in the howl of the wind in the people's gazes and words To be there nothing,nothing at all but a little happiness and satisfaction ,and everyone to say that they might be forever gone that everyone might be dead.
Θανάσης Γκαϊφύλλιας - Θέλω να φύγω πια από δώ Θέλω να φύγω πια - 1999 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλλιας 1. Θανάσης Γκαϊφύλλιας Θέλω να φύγω πια από δω, θέλω να φύγω πέρα, σε κάποιο τόπο αγνώριστο και νέο, θέλω να γίνω μια χρυσή σκόνη μες στον αιθέρα, απλό στοιχείο, ελεύθερο, γενναίο. Σαν όνειρο να φαίνονται απαλό και να μιλούνε έως την ψυχή τα πράγματα του κόσμου, ωραία να ‘ναι τα πρόσωπα και να χαμογελούνε, ωραίος ακόμη ο ίδιος ο εαυτός μου. Σκοτάδι τόσο εκεί μπορεί να μην υπάρχει, θεέ μου, στη νύχτα, στην απόγνωση των τόπων, στο φοβερό στερέωμα, στην ωρυγή του ανέμου, στα βλέμματα, στα λόγια των ανθρώπων. Να μην υπάρχει τίποτε, τίποτε πια, μα λίγη χαρά και ικανοποίησις να μένει, κι όλοι να λένε τάχα πως έχουν για πάντα φύγει, όλοι πως είναι τάχα πεθαμένοι. ----------------- Google fordítás ---------------------- El akarok menni innen messzire, el akarok menni valami ismeretlen és új helyre Aranypor akarok lenni az éterben egyszerű elem, szabad, bátor Álomnak látszani, lágyan és beszélni amíg a lélek el nem éri e világ dolgát, az arcok szépek és mosolygósak legyenek és még magam is szép legyek! Lehet, hogy nincs ott ekkora sötétség, Istenem az éjszakában, a helyek kétségbeesésében a csodálatos empireban, a szél üvöltésében az emberek tekintetében és szavaiban Ne legyen ott semmi, semmi de egy kis boldogság és elégedettség, és mindenki azt mondja, hogy talán örökre elment mintha mindenki meghalna. -------------- I want to leave at any time Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Thanasis Gkaifullias First version: Thanasis Gkaifullias I want to leave far away from here at any time,I want to go away to a place unknown and new I want to become a golden dust within the ether a simple element,free,brave To appear like a dream,soft and talk until the soul the matters of this world, the faces to be beautiful and smiling even myself to be beautiful There might be not such darkness there,God in the night,in the desperation of places in the wonderous empyrean,in the howl of the wind in the people's gazes and words To be there nothing,nothing at all but a little happiness and satisfaction ,and everyone to say that they might be forever gone that everyone might be dead.
#216389 Stratos 2014-05-18
Η πεδιάς και το νεκροταφείον - 1982 A mező és a temető - 1982 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Λένα Πλάτωνος 1. Σαββίνα Γιαννάτου Έχει πια δύσει ο ήλιος του χειμώνα, και γρήγορα, σα θέατρο, σκοτεινιάζει, ή σα να πέφτει πέπλο σε μια εικόνα. Άλλο δε βρίσκει ο άνεμος, ταράζει μόνο τ’ αγκάθια στην πεδιάδα όλη, μόνο κάποιο χαρτί σ’ όλη τη φύση. A téli nap már lenyugodott, és gyorsan besötétedik, mint egy színház, vagy mint egy képre hulló fátyol. A szél nem talál mást, felkavar csak a tövis az egész síkságon, csak egy kis papír az egész természetben. Mα το χαριτωμένο περιβόλι αίμα και δάκρυα το `χουνε ποτίσει. Aδιάκοπα τα δέντρα ξεκινούνε, κι οι πέτρινοι σταυροί σκίζουν σα χέρια τον ουρανό που σύννεφα περνούνε, τον ουρανό που είναι χωρίς αστέρια. Ám, az aranyos gyümölcsöst vérrel és könnyekkel öntözték. Néha, elindulnak a fák, és a kőkeresztek úgy tépnek szét, mint a kezei az égnek, amerre a felhők elhaladnak, a csillagok nélküli égboltot. Ωραίο, φριχτό και απέριττο τοπίον! Eλαιογραφία μεγάλου διδασκάλου. Aλλά του λείπει μια σειρά ερειπίων κι η επίσημος αγχόνη του Παγκάλου. Szép, borzalmas és felesleges táj! Olajfestmény egy nagyszerű tanártól. De hiányzik belőle egy sor rom és Pangalosz hivatalos akasztófája.
Η πεδιάς και το νεκροταφείον - 1982 A mező és a temető - 1982 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Λένα Πλάτωνος 1. Σαββίνα Γιαννάτου Έχει πια δύσει ο ήλιος του χειμώνα, και γρήγορα, σα θέατρο, σκοτεινιάζει, ή σα να πέφτει πέπλο σε μια εικόνα. Άλλο δε βρίσκει ο άνεμος, ταράζει μόνο τ’ αγκάθια στην πεδιάδα όλη, μόνο κάποιο χαρτί σ’ όλη τη φύση. A téli nap már lenyugodott, és gyorsan besötétedik, mint egy színház, vagy mint egy képre hulló fátyol. A szél nem talál mást, felkavar csak a tövis az egész síkságon, csak egy kis papír az egész természetben. Mα το χαριτωμένο περιβόλι αίμα και δάκρυα το `χουνε ποτίσει. Aδιάκοπα τα δέντρα ξεκινούνε, κι οι πέτρινοι σταυροί σκίζουν σα χέρια τον ουρανό που σύννεφα περνούνε, τον ουρανό που είναι χωρίς αστέρια. Ám, az aranyos gyümölcsöst vérrel és könnyekkel öntözték. Néha, elindulnak a fák, és a kőkeresztek úgy tépnek szét, mint a kezei az égnek, amerre a felhők elhaladnak, a csillagok nélküli égboltot. Ωραίο, φριχτό και απέριττο τοπίον! Eλαιογραφία μεγάλου διδασκάλου. Aλλά του λείπει μια σειρά ερειπίων κι η επίσημος αγχόνη του Παγκάλου. Szép, borzalmas és felesleges táj! Olajfestmény egy nagyszerű tanártól. De hiányzik belőle egy sor rom és Pangalosz hivatalos akasztófája.
#216387 Stratos 2014-05-18
Όταν κατέβουμε - 2006 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Μαρία Βουμβάκη 1. Μαρία Βουμβάκη Όταν κατέβουμε τη σκάλα, τι θα πούμε στους ίσκιους που θα μας υποδεχτούνε, αυστηροί γνώριμοι, αόριστοι φίλοι, μ`ένα χαμόγελο στ`ανύπαρκτά τους χείλη; Τουλάχιστον δω πέρα είμαστε μόνοι, περνάει η μέρα μας, η άλλη ξημερώνει και μες στα μάτια μας διατηρούμε ακόμα κάτι που δίνει στα πράγματα χρώμα. Άλλα εκεί κάτου τι να πούμε, πού να πάμε; Αναγκαστικά ένας τον άλλον θα κοιτάμε, με κομμένα τα χέρια στους αγκώνες, ασάλευτοι σαν πρόσωπα σε εικόνες. Αν έρθει κανείς την πλάκα μας να χτυπήσει, θα φαντάζεται πως έχουμε ζήσει. Αν πάρει ένα τριαντάφυλλο ή αφήσει χάμου, το τριαντάφυλλο θα`ναι της άμμου. Κι αν ποτέ στα νύχια μας ανασηκωθούμε, τις βίλες του Posilipo θα ιδούμε, Κύριε, Κύριε και το τερραίν του Παραδείσου όπου θα παίζουν cricket οι οπαδοί Σου. ------------------ When we go down Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Maria Voumvaki First version: Maria Voumvaki When we go down the stairs, what are we going to say to our shadows that will welcome us strict acquaintances, vague friends, with a smile to their non-existent lips? At least we are alone over here, our day goes by, another dawn and inside our eyes we still reserve something that gives things colour. But down there what are we going to say, where do we go? Necessarily we will look one another, with hands cut up to the elbows, unmoving like faces in pictures If somebody comes our grave to knock, he would imagine how we lived. if he takes a rose or leave it down, the rose would belong to the sand. and if we ever stand up to our nails we will see the villas of posilipo Lord, Lord and the tarren of Para
Όταν κατέβουμε - 2006 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Μαρία Βουμβάκη 1. Μαρία Βουμβάκη Όταν κατέβουμε τη σκάλα, τι θα πούμε στους ίσκιους που θα μας υποδεχτούνε, αυστηροί γνώριμοι, αόριστοι φίλοι, μ`ένα χαμόγελο στ`ανύπαρκτά τους χείλη; Τουλάχιστον δω πέρα είμαστε μόνοι, περνάει η μέρα μας, η άλλη ξημερώνει και μες στα μάτια μας διατηρούμε ακόμα κάτι που δίνει στα πράγματα χρώμα. Άλλα εκεί κάτου τι να πούμε, πού να πάμε; Αναγκαστικά ένας τον άλλον θα κοιτάμε, με κομμένα τα χέρια στους αγκώνες, ασάλευτοι σαν πρόσωπα σε εικόνες. Αν έρθει κανείς την πλάκα μας να χτυπήσει, θα φαντάζεται πως έχουμε ζήσει. Αν πάρει ένα τριαντάφυλλο ή αφήσει χάμου, το τριαντάφυλλο θα`ναι της άμμου. Κι αν ποτέ στα νύχια μας ανασηκωθούμε, τις βίλες του Posilipo θα ιδούμε, Κύριε, Κύριε και το τερραίν του Παραδείσου όπου θα παίζουν cricket οι οπαδοί Σου. ------------------ When we go down Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Maria Voumvaki First version: Maria Voumvaki When we go down the stairs, what are we going to say to our shadows that will welcome us strict acquaintances, vague friends, with a smile to their non-existent lips? At least we are alone over here, our day goes by, another dawn and inside our eyes we still reserve something that gives things colour. But down there what are we going to say, where do we go? Necessarily we will look one another, with hands cut up to the elbows, unmoving like faces in pictures If somebody comes our grave to knock, he would imagine how we lived. if he takes a rose or leave it down, the rose would belong to the sand. and if we ever stand up to our nails we will see the villas of posilipo Lord, Lord and the tarren of Para
#216386 Stratos 2014-05-18
Σαβίνα Γιαννάτου- Το φεγγαράκι απόψε Το φεγγαράκι απόψε - 1982 Στίχοι / Ποίηση: Κώστας Καρυωτάκη από τα 'Νηπενθή' (1921) Μουσική: Λένα Πλάτωνος 'Καρυωτάκης- 13 Τραγούδια' (1982) 1. Σαββίνα Γιαννάτου Το φεγγαράκι απόψε στο γιαλό θα πέσει, ένα βαρύ μαργαριτάρι. Κι απάνω μου θα παίζει το τρελό τρελό φεγγάρι. Όλο θα σπάει το κύμα ρουμπινί στα πόδια μου σκορπίζοντας αστέρια. Οι παλάμες μου θα `χουνε γενεί δυο περιστέρια· Θ’ ανέβουν ασημένια δυο πουλιά με φεγγάρι δυο κούπες θα γεμίσουν, με φεγγάρι τους ώμους, τα μαλλιά θα μου ραντίζουν. Το πέλαγο χρυσάφι αναλυτό. Θα βάλω τ’ όνειρό μου σε καΐκι ν’ αρμενίσει. Διαμάντι θα πατώ λαμπρό χαλίκι. Το γύρω φως ως θαν τη διαπερνά, η καρδιά μου βαρύ μαργαριτάρι. Και θα γελώ. Και θε να κλαίω... Και να, να το φεγγάρι! δίχως να ξέρω που με πας και δίχως να γυρίσω! ---------------- The little moon tonight Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Lena Platonos First version: Savvina Giannatou The little moon tonight upon the strand will fall, a heavy pearl. And over me will play the mad mad moonlight. Continuously will break the ruby wave at my feet shattering the stars. My palms will have become two pigeons; They’ll rise -- two silver birds- with moonlight – two cups – will fill, with moonlight the hair will sprinkle my shoulders. The ocean molten gold. I’ll put my dream in a boat to sail. I’ll step on diamond shiny gravel. The light around when it’ll pierce it, my heart heavy pearl. And I’ll laugh. And I’ll cry… And there, there is the moon!
Σαβίνα Γιαννάτου- Το φεγγαράκι απόψε Το φεγγαράκι απόψε - 1982 Στίχοι / Ποίηση: Κώστας Καρυωτάκη από τα 'Νηπενθή' (1921) Μουσική: Λένα Πλάτωνος 'Καρυωτάκης- 13 Τραγούδια' (1982) 1. Σαββίνα Γιαννάτου Το φεγγαράκι απόψε στο γιαλό θα πέσει, ένα βαρύ μαργαριτάρι. Κι απάνω μου θα παίζει το τρελό τρελό φεγγάρι. Όλο θα σπάει το κύμα ρουμπινί στα πόδια μου σκορπίζοντας αστέρια. Οι παλάμες μου θα `χουνε γενεί δυο περιστέρια· Θ’ ανέβουν ασημένια δυο πουλιά με φεγγάρι δυο κούπες θα γεμίσουν, με φεγγάρι τους ώμους, τα μαλλιά θα μου ραντίζουν. Το πέλαγο χρυσάφι αναλυτό. Θα βάλω τ’ όνειρό μου σε καΐκι ν’ αρμενίσει. Διαμάντι θα πατώ λαμπρό χαλίκι. Το γύρω φως ως θαν τη διαπερνά, η καρδιά μου βαρύ μαργαριτάρι. Και θα γελώ. Και θε να κλαίω... Και να, να το φεγγάρι! δίχως να ξέρω που με πας και δίχως να γυρίσω! ---------------- The little moon tonight Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Lena Platonos First version: Savvina Giannatou The little moon tonight upon the strand will fall, a heavy pearl. And over me will play the mad mad moonlight. Continuously will break the ruby wave at my feet shattering the stars. My palms will have become two pigeons; They’ll rise -- two silver birds- with moonlight – two cups – will fill, with moonlight the hair will sprinkle my shoulders. The ocean molten gold. I’ll put my dream in a boat to sail. I’ll step on diamond shiny gravel. The light around when it’ll pierce it, my heart heavy pearl. And I’ll laugh. And I’ll cry… And there, there is the moon!
#216385 Stratos 2014-05-18
Hamogelo Χαμόγελο - 1982 Στίχοι / Ποίηση: Κώστας Καρυωτάκης Ποιητική συλλογή: 'Ο πόνος του ανθρώπου και των πραγμάτων' 1919 Μουσική: Λένα Πλάτωνος Τραγούδι: Σαβίνα Γιαννάτου Δίσκος: Καρυωτάκης 13 τραγούδια (1982) {Χωρίς να το μάθει ποτέ, εδάκρυσε, ίσως γιατί έπρεπε να δακρύσει, ίσως γιατί οι συφορές έρχονται.} Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει. Δεν βρέχει πια.Κι η κόρη αποσταμένη στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι. Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει, στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ’ Απρίλη. Ξεφεύγουνε απ’ το σύννεφον αχτίδες και κρύβονται στα μάτια της.Τη βρέχει μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια. --------------- Smile Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Lena Platonos First version: Savvina Giannatou {Without ever knowing, she cried, maybe because she had to cry maybe because calamities are coming.} Tonight, the evening is like a dream. Tonight the valley is dipped in magic. It's not raining any more and the rested girl Lay down in the moist clover. The lips parted like two cherries, And as she breathes deeply, Her breast rises and falls Like an April rose in the wind. Sunrays escape from a cloud And hide themselves in her eyes. A lemon tree sheds dewdrops on her And they drop on her cheek like diamonds, As if she had been crying, Though she smiles gazing at the sun.
Hamogelo Χαμόγελο - 1982 Στίχοι / Ποίηση: Κώστας Καρυωτάκης Ποιητική συλλογή: 'Ο πόνος του ανθρώπου και των πραγμάτων' 1919 Μουσική: Λένα Πλάτωνος Τραγούδι: Σαβίνα Γιαννάτου Δίσκος: Καρυωτάκης 13 τραγούδια (1982) {Χωρίς να το μάθει ποτέ, εδάκρυσε, ίσως γιατί έπρεπε να δακρύσει, ίσως γιατί οι συφορές έρχονται.} Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει. Δεν βρέχει πια.Κι η κόρη αποσταμένη στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι. Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει, στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ’ Απρίλη. Ξεφεύγουνε απ’ το σύννεφον αχτίδες και κρύβονται στα μάτια της.Τη βρέχει μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια. --------------- Smile Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Lena Platonos First version: Savvina Giannatou {Without ever knowing, she cried, maybe because she had to cry maybe because calamities are coming.} Tonight, the evening is like a dream. Tonight the valley is dipped in magic. It's not raining any more and the rested girl Lay down in the moist clover. The lips parted like two cherries, And as she breathes deeply, Her breast rises and falls Like an April rose in the wind. Sunrays escape from a cloud And hide themselves in her eyes. A lemon tree sheds dewdrops on her And they drop on her cheek like diamonds, As if she had been crying, Though she smiles gazing at the sun.
#216384 Stratos 2014-05-18
Κώστας Παρίσσης και Θάνος Ανεστόπουλος live στο Cafe-Bar 'Χάρτες' την Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013. Ανδρείκελα - 1994 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα 1. Υπόγεια Ρεύματα Σαν να μην ήρθαμε ποτέ σ’ αυτήν εδώ τη γη. Σαν να μένουμε ακόμα στην ανυπαρξία. Σκοτάδι γύρω κι ούτε μια μαρμαρυγή. άνθρωποι στων άλλων τη φαντασία. Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό ανδρείκελα στης μοίρας τα τυφλά δυο χέρια, χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό, άτονα, κοιτώντας παθητικά τ’ αστέρια. Μακρινή τώρα είναι για μας η κάθε χαρά. Η ελπίδα και η νιότη έννοια αφηρημένη. άλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε παρά ο όποιος πατάει επάνω μας καθώς διαβαίνει. Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός κι άμα δεν ήταν η βαθιά λύπη μες στο σώμα κι άμα δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός πόνος μας να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα. --------------- Dummies Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Ypogeia Reumata First version: Ypogeia Reumata As if we never came in this land. As if we still remain in inexistence. Darkness around and nor a shimmer. Men in the imagination of the others. Created by paper and hesitation dummies in the two blind hands of destiny, we dance, we accept the deception, lifelessly, looking passively at the stars. Distant is for us every delight now. Hope and youth abstract meanings. Nobody else knows that we’re here despite of him that steps over us while he passes. So many years have passed, time has passed and if the deep sorrow wasn’t in the body and if our true pain wasn’t in the soul telling that we still exist.
Κώστας Παρίσσης και Θάνος Ανεστόπουλος live στο Cafe-Bar 'Χάρτες' την Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013. Ανδρείκελα - 1994 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα 1. Υπόγεια Ρεύματα Σαν να μην ήρθαμε ποτέ σ’ αυτήν εδώ τη γη. Σαν να μένουμε ακόμα στην ανυπαρξία. Σκοτάδι γύρω κι ούτε μια μαρμαρυγή. άνθρωποι στων άλλων τη φαντασία. Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό ανδρείκελα στης μοίρας τα τυφλά δυο χέρια, χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό, άτονα, κοιτώντας παθητικά τ’ αστέρια. Μακρινή τώρα είναι για μας η κάθε χαρά. Η ελπίδα και η νιότη έννοια αφηρημένη. άλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε παρά ο όποιος πατάει επάνω μας καθώς διαβαίνει. Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός κι άμα δεν ήταν η βαθιά λύπη μες στο σώμα κι άμα δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός πόνος μας να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα. --------------- Dummies Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Ypogeia Reumata First version: Ypogeia Reumata As if we never came in this land. As if we still remain in inexistence. Darkness around and nor a shimmer. Men in the imagination of the others. Created by paper and hesitation dummies in the two blind hands of destiny, we dance, we accept the deception, lifelessly, looking passively at the stars. Distant is for us every delight now. Hope and youth abstract meanings. Nobody else knows that we’re here despite of him that steps over us while he passes. So many years have passed, time has passed and if the deep sorrow wasn’t in the body and if our true pain wasn’t in the soul telling that we still exist.
#216383 Stratos 2014-05-18
Theodoros Rigas : Athina / ΑΘΗΝΑ Χ. Παπαδόπουλου - Κ. Γ. Καρυωτάκη / Θ. Ρήγας Αθήνα / Athén Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος 1. Θεόδωρος Ρήγας Ώρα γλυκιά. Ξαπλώνει ωραία δομένη η Αθήνα στον Απρίλη σαν εταίρα. Είναι ηδονές τα μύρα στον αιθέρα, και τίποτε η ψυχή πια δεν προσμένει. Édes óra. Elterül rendezetten, szépen, Athén az áprilisban, olyan, mint valami társaság. Mily gyönyörűséges az éterben ez az illat ár, És a lélek, már semmi egyébre nem vár. Φιλί φωτός και σκάει το πρωταστέρι. Στον Ιλισσό ερωτεύεται τ’ αγέρι ροδονυφούλες δάφνες που ριγούνε. Fénylő csók és kilő, kirobban az első csillag. A szél, beleszeret Ilisszoszba, Az oleanderek rózsás babérjaira beléborzongnak. Στα σπίτια σκύβει απάνω και βαραίνει το ασήμι του βλεφάρου της η εσπέρα. Βασίλισσα η Ακρόπολη εκεί πέρα πορφύρα έχει τη δύση φορεμένη. A házakra ráhajol, és ránehezedik az éjszaka ezüst szemhéja. Az Akropolisz, Királynő kicsit odébb, a Naplementét bíbor köntösként viseli. Ώρα γλυκιά χαράς και αγάπης, όντας πουλάκια το ένα τ’ άλλο κυνηγούνε τ’ Ολύμπιου Δία μια στήλη αεροχτυπώντας. Ez az édes örömök, és a szerelem ideje, A madárkák - egyik, a másikat - váltva, egymást űzik Az olümposzi Zeusz egyik oszlopát meg-meg legyintve. ----------------------------------- Athens Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Charis Papadopoulos First version: Theodoros Rigas Sweet hour. Athens lies totally given to April like hetaera. Sensuous are the myrrhs in the air, and soul don’t wait for anything anymore. Kiss of light and it appears the first star, At Ilissus the wind falls in love with the rosy laurels which shudder. She bends over the houses and weighs the silver of her evening's eyelids. Acropolis seems like queen over there she has worn the sunset like a crimson robe. Sweet hour of joy and love, when birds chase one another the wind beats a column of Olympian Zeus…
Theodoros Rigas : Athina / ΑΘΗΝΑ Χ. Παπαδόπουλου - Κ. Γ. Καρυωτάκη / Θ. Ρήγας Αθήνα / Athén Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος 1. Θεόδωρος Ρήγας Ώρα γλυκιά. Ξαπλώνει ωραία δομένη η Αθήνα στον Απρίλη σαν εταίρα. Είναι ηδονές τα μύρα στον αιθέρα, και τίποτε η ψυχή πια δεν προσμένει. Édes óra. Elterül rendezetten, szépen, Athén az áprilisban, olyan, mint valami társaság. Mily gyönyörűséges az éterben ez az illat ár, És a lélek, már semmi egyébre nem vár. Φιλί φωτός και σκάει το πρωταστέρι. Στον Ιλισσό ερωτεύεται τ’ αγέρι ροδονυφούλες δάφνες που ριγούνε. Fénylő csók és kilő, kirobban az első csillag. A szél, beleszeret Ilisszoszba, Az oleanderek rózsás babérjaira beléborzongnak. Στα σπίτια σκύβει απάνω και βαραίνει το ασήμι του βλεφάρου της η εσπέρα. Βασίλισσα η Ακρόπολη εκεί πέρα πορφύρα έχει τη δύση φορεμένη. A házakra ráhajol, és ránehezedik az éjszaka ezüst szemhéja. Az Akropolisz, Királynő kicsit odébb, a Naplementét bíbor köntösként viseli. Ώρα γλυκιά χαράς και αγάπης, όντας πουλάκια το ένα τ’ άλλο κυνηγούνε τ’ Ολύμπιου Δία μια στήλη αεροχτυπώντας. Ez az édes örömök, és a szerelem ideje, A madárkák - egyik, a másikat - váltva, egymást űzik Az olümposzi Zeusz egyik oszlopát meg-meg legyintve. ----------------------------------- Athens Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Charis Papadopoulos First version: Theodoros Rigas Sweet hour. Athens lies totally given to April like hetaera. Sensuous are the myrrhs in the air, and soul don’t wait for anything anymore. Kiss of light and it appears the first star, At Ilissus the wind falls in love with the rosy laurels which shudder. She bends over the houses and weighs the silver of her evening's eyelids. Acropolis seems like queen over there she has worn the sunset like a crimson robe. Sweet hour of joy and love, when birds chase one another the wind beats a column of Olympian Zeus…
#216382 Stratos 2014-05-18
Loukas Thanos : Agapi / Λουκας Θανος : Αγάπη (Κ. Καρυωτάκης) Αγάπη / Szerelem 1984 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 1. Βασίλης Παπακωνσταντίνου Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα. És én a sötétben voltam. És én a sötétben voltam. És észrevett egy fénysugár. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι. Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης, πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! / x2 Hűs volt, derűs az arca s én meg a kiszáradt nárcisz voltam. Oh, hogy felrázott engem az ifjúság ébredése, Hogy felnevettek a keserű ajkaim! / x2 Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος, κι ελύγισα σαν από τρυφερότη, εγώ που μ’ είχε πέτρα κάνει ο πόνος. / x2 Mintha a szemei azt mondták volna, hogy Én már nem vagyok a hajótörött, és a magányos, és megroggyantam a gyöngédségtől, én, akit kősziklává tett a fájdalom. / x2 ---------------------------- LOVE Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Mikis Theodorakis First version: Vasilis Papakonstantinou And I was in the darkness. And I was the darkness. And a ray saw me. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Coolness her hilarious face and I was the dry daffodil. How did it shake me the awakening of a youth, how did they laugh my bitter lips! As if her eyes told me that I’m not anymore the castaway and the lonely one, and I bended from the tenderness, I that the pain had turned me into rock.
Loukas Thanos : Agapi / Λουκας Θανος : Αγάπη (Κ. Καρυωτάκης) Αγάπη / Szerelem 1984 Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 1. Βασίλης Παπακωνσταντίνου Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα. És én a sötétben voltam. És én a sötétben voltam. És észrevett egy fénysugár. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι. Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης, πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! / x2 Hűs volt, derűs az arca s én meg a kiszáradt nárcisz voltam. Oh, hogy felrázott engem az ifjúság ébredése, Hogy felnevettek a keserű ajkaim! / x2 Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος, κι ελύγισα σαν από τρυφερότη, εγώ που μ’ είχε πέτρα κάνει ο πόνος. / x2 Mintha a szemei azt mondták volna, hogy Én már nem vagyok a hajótörött, és a magányos, és megroggyantam a gyöngédségtől, én, akit kősziklává tett a fájdalom. / x2 ---------------------------- LOVE Lyrics: Kostas Karuotakis Music: Mikis Theodorakis First version: Vasilis Papakonstantinou And I was in the darkness. And I was the darkness. And a ray saw me. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Coolness her hilarious face and I was the dry daffodil. How did it shake me the awakening of a youth, how did they laugh my bitter lips! As if her eyes told me that I’m not anymore the castaway and the lonely one, and I bended from the tenderness, I that the pain had turned me into rock.

Villa Oasis - Nea Potidea - Halkidiki
Privát homokos strand, csodálatos kilátás, mindössze 100 m-re a tengertől.
..:: Halkidiki, Kassandra, Nea Potidea ::..