Να γιό, έγγυ κίτσιτ...,
...έγγυ ίτση-πίτσικέτ... λέχετ... Ντε Άκκορ Σεμ Αζ!
Lacka! Lehet, hogy feltaláltuk a görögbetűs SMS írást? Keressetek tovább!
(Itt túl sok a fa, és kisebb is a sziget... az alakja is más, és nem látok annyi házat sem a környéken...) De jó ez a kép a fahíddal, fentebb, a másik képen ez még nincs megépítve!
Ο Γιάννης Ρίτσος, του Ελευθερίου, (Μονεμβασιά 1 Μαΐου 1909 - Αθήνα 11 Νοεμβρίου 1990) ήταν Έλληνας ποιητής. Δημοσίευσε πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, εννέα μυθιστορήματα, τέσσερα θεατρικά έργα και μελέτες. Πολλές μεταφράσεις, χρονογραφήματα και άλλα δημοσιεύματα συμπληρώνουν το έργο του.
Το 1921 άρχισε να συνεργάζεται με τη «Διάπλαση των Παίδων». Συνεισέφερε επίσης ποιήματα στο φιλολογικό παράρτημα της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας» του Πυρσού. Το 1934 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Τρακτέρ», ενώ ξεκίνησε να δημοσιεύει στο «Ριζοσπάστη» τη στήλη «Γράμματα για το Μέτωπο». Την ιδια χρονιά γίνεται μέλος του ΚΚΕ στο οποίο παρέμεινε πιστός μέχρι το θάνατό του. Το 1935 κυκλοφορούν οι «Πυραμίδες», το 1936 ο «Επιτάφιος» και το 1937 «Το τραγούδι της αδελφής μου». Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1948-1952 εξορίστηκε σε διάφορα νησιά. Συγκεκριμένα συλλαμβάνεται τον Ιούλιο του 1948 και εξορίζεται στη Λήμνο, κατοπιν στη Μακρόνησο (Μάης 1949) και το 1950 στον Άι Στράτη. Μετά την απελευθέρωση του τον Αύγουστο του 1952 έρχεται στην Αθήνα και προσχωρεί στην ΕΔΑ. Το 1954 παντρεύεται με την παιδίατρο Γαρυφαλιά (Φαλίτσα) Γεωργιάδη κι ένα χρόνο αργότερα γεννιέται η -μοναδική- κόρη τους Ελευθερία (Έρη). Το 1956, τον ίδιο χρόνο δηλαδή, τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος».
Το 1968 προτάθηκε για το βραβείο Νομπέλ . Το 1975 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1977 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης του Λένιν.
--------------------------------
"Μπράβο!
Και ο νικητής του παιχνιδιού είναι ο Lacka που απάντησε την 20η ερώτηση.
Η Asteri κερδίζει το βραβείο των περισσότερων σωστών απαντήσεων.
Συγχαρητήρια και σε όλους όσους έπαιξαν. Πραγματικά με εντυπωσιάσατε με τις γνώσεις σας για την Ελλάδα!
Μπράβο σας!!!"
Gratulálok én is, Stratosnak, a nyerteseknek és a résztvevőknek.
Ez a Γιάννης Ρίτσος költő nagy kommunista volt.
A következő versét, Sztálin elvtársról írta:
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ
Όχι, δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις
Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε.
Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.
Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.
Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου
Ένα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας…
…Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.
Όταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου
Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν’ ανάψει.
Όταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί κι από το στρώμα μας τ’ όνειρο κι απ’ το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους…
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες
Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν’ ανασάνουν μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε. Κοιτάχτε
Κάθε ήλιος και σελίδα – μέρα με την ημέρα – με τους ήλιους των 74 χρόνων του έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ’ ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου
Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν
Το έργο του: Λευτεριά
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε
Πάνου από την κόκκινη πλατεία στην εξέδρα του ήλιου
ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν μιλάει: «Υπερασπείστε, Λαοί, την Ειρήνη».
------------------------------------------
A görög kultúrális minisztérium, úgy döntött, hogy a 2009 Giannis Ritsos év, mert pont száz év múlt el a születése óta.
Az egész országban kiállítások és koncertek vannak.
Athénban a metro és a villamos állomásokon is lehet olvasni a verseit.
Azért én a hangsúlyt inkább a "nagy költő"-re helyezném...
Sosem politizáltam, de én természetesnak tartom, hogy abban az időben sokan kommunistánák tartották magukat, holott egyszerűen csak meg lettek "vezetve".
Hiszen sok választásuk nem volt. Aki nem akart királypárti, angol, francia, vagy más külső nagyhatalom mellé állni, és nem tűrte a fasisztoid vérengzéseket, hamar átállt a baloldalra. Azon belül meg ugye, szintén nem volt választásuk, és kényszerűen, szinte bele "menekültek" a szájukba adagolt, jóságosnak álcázott eszmékbe.
Szerintem, valójában Szálinban, vagy Lenin apóban csak egy nagy ideát láttak (mekkora különbség van már csak e két személyiség között is!). És nem tudták mi rejtőzik a színfalak között, csak a feléjük nyújtott kezet látták ami a gyötrelmes időszakban jelenthetett némi reményt, s egy új eszmében vélték látni a kivezető utat... Gondolom, ha mai szemmel nézné Sztálin "munkásságát", (tudván sok millió ember haláláról) hamar törölné, vagy letiltaná az őt dicsőítő verssorokat. De a szabadságban, a demokráciában akkor is hinne, s bár áhítaná a békét - népéért és a hazájáért akkor is kiállna, mindhalálig...
Úgy hiszem, a fenti irományát nem teszik ki a metróba, s a falakra...
De a többi költeményére, ami Petőfi és József Attila műveihez mérhető, méltán lehet büszke nem csak a görög, de minden elnyomott nép gyermeke.
Να γιό, έγγυ κίτσιτ...,
